ခါးသီးတဲ့အေတြ႔အႀကံဳကို ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ လက္ဆင့္ကမ္းမလဲ

လူ(၂) မ်ိဳး ရွိတယ္။
x
ပထမအမ်ိဳးအစား။
ခါးသီးတဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ေနာက္က မ်ိဳးဆက္ကိုေတာ့ အဲ့ဒီ့ခါးသီးမွဳေတြထဲက ဆြဲထုတ္တယ္။
(သူ- ဒုကၡေရာက္ခဲ့စဥ္ကလို မျဖစ္ပ်က္ေအာင္ ေဖးမကူညီ တြဲေခၚယူတယ္)
x
ဒုတိယအမ်ိဳးအစား။
သူလည္း ခါးသီးတဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ ရွင္သန္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ေနာက္က မ်ိဳးဆက္ကိုလည္း သူ႔လို ခါးသီးမွဳကုိ ခံစားေစတယ္။
x
ပထမလူ...သံုးတတ္တဲ့ စကားအခ်ိဳ ႔ရွိတယ္။
"စိတ္မပ်က္နဲ႔ကြာ၊ မင္းတို႔ေခတ္မွာ အစစအရာရာ ဒုိ႔ေတြထက္ သာတယ္ကြ၊
အလုပ္မရွိလည္း ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ရွာပါ၊ ဒို႔လည္း မင္းအတြက္ အဆင္ေျပမယ့္
အလုပ္တစ္ခုကို အျမန္ဆံုးရေအာင္ ရွာႀကံေပးမယ္၊ အလုပ္မရေသးခင္စပ္ၾကားမွာ
လိုအပ္တဲ့ အကူအညီရွိရင္လည္းေျပာေလ၊ ဒီလိုပဲ တြဲေခၚယူရမွာေပါ့ကြာ"
x
ဒုတိယလူ...သံုးတတ္တဲ့ စကားအခ်ိဳ ႔ရွိတယ္။
"မင္းတို႔ေခတ္က ေတာ္ေသးတယ္၊ ငါတို႔တုန္းက မင္းတို႔ထက္ ပိုဆိုးတယ္ကြ"
"ငါတို႔တုန္းက အလုပ္လက္မဲ့နဲ႔ ေနခဲ့ရတာ (၆) လေလာက္ ရွိတယ္ကြ၊
မင္းက ခုမွ (၁) လေလာက္ပဲ ရွိေသးတာ။ သည္းခံမွေပါ့ကြာ"
သေဘာအားျဖင့္ေတာ့ သူ႔အလွည့္တုန္းကလိုပဲ (၆) လေလာက္
အလုပ္လက္မဲ့နဲ႔ ေနျပရေတာ့မလိုပံုစံမ်ိဳးေပါ့။
x
ဒီအျဖစ္အပ်က္မွာ
လူ(၂) ေယာက္စလံုးရဲ႕ ခါးသီးတဲ့အေတြ႔အႀကံဳ ရွိတာခ်င္း တူၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ "စိတ္ထားတတ္ပံုခ်င္းေတာ့ သိပ္ကုိကြာျခားလြန္းတယ္"
x
ပထမတစ္ေယာက္က
သူ႔အေတြ႔အႀကံဳခါးခါးကို ခ်ိဳၿမိန္တဲ့အသြင္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး
မိမ္ိ မိ်ဳးဆက္သစ္ကို အေကာင္းဆံုး စံစားေစတယ္။
ဒုတိယတစ္ေယာက္ကေတာ့
သူ႔အေတြ႔အႀကံဳခါးခါးကို တစ္ပါးသူကိုလည္း ခံစားေစတယ္။
x
ျခြင္းခ်က္တစ္ခုရွိေသးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပခဲ့တဲဒုတိယလူအမ်ိဳးအစားမွာမွ
ပံုစံကြဲသြားတဲ့ လူတစ္မ်ိဳးလည္း ရွိေသးတယ္။
သူကေတာ့
ခါးသီးမွဳကို ေစတနာနဲ႔ ျမည္းစမ္းခံစားေစခ်င္တာမ်ိဳးပါ။
တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ တန္ဖိုးသိေအာင္ ရည္ရြယ္တတ္တာမ်ိဳးေပါ့။
အဲ့ဒီ့လို ေစတနာရွင္က သင္ခန္းစာေပးတတ္ေပမယ့္
မိမိ မ်ိဳးဆက္ကို လ်စ္လ်ဴ ရွဳ ၿပီး မသိက်ိဳးကြံ် ျပဳတာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္တတ္ဘူး။
(ေနာက္ကြယ္ကေန အသာေလး ေဖးမ ကူညီတတ္တယ္)
x
ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ ဒီအေၾကာင္းအရာကို
ႏိုင္ငံျခားေရာက္ခါစမွာ မ်က္စိသူငယ္၊နားသူငယ္ျဖစ္ဖူးသူေတြ
ပိုၿပီး သေဘာေပါက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ စာဖတ္သူကို ေမးခ်င္ပါတယ္။
x
ပထမလူ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ခ်င္သလား?
ဒုတိယလူ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ခ်င္ပါသလား?
ျခြင္းခ်က္ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ခ်င္ပါသလား?
-------------------
အိမ္ေဝးသူ(KZ)