(၁)
ပ၊ ဒု၊ တ ငါ႔မွာ မရွိ။
ပထမဆံုးမျဖစ္ရရင္
ေနာက္ဆံုးမွာ တန္းဝင္ခ်င္တာ … ငါ။
(၂)
ဘဝမွာ
ပထမဆိုတဲ႔ျပဌာန္းခ်က္တစ္ခုနဲ႔တင္
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ညွိဳ႕မွိဳင္းမတတ္
အလြမ္းေတြခင္းက်င္းထားတဲ႔
ငါ႔ရင္ခုန္သံေတြ တကယ္႔ကို ႏြမ္းလ်လြန္းခဲ႔တယ္။
(၃)
တစ္ဘဝစာအတြက္ ဒုတိယဆိုတာရွိခဲ႔ရင္
ဒုတိယဆိုတာဟာ ငါ႔အတြက္ေတာ႔ ေနာက္ဆံုး။
အဲ႔ဒီ႔ေနာက္ဆံုးဟာ
တြဲလြဲခိုေနတဲ႔ အလြမ္းေငြ႔ေတြကို
မိုးအျဖစ္ရြာခ်ေစမယ္႔ စနက္တံတစ္ေခ်ာင္းဆိုရင္
ပထမ + (ဒုတိယ)ေနာက္ဆံုး = (ငါ႔)နိဂံုးေပါ႔ကြယ္။
(၄)
တစ္ခါခ်စ္ဖူးရံုနဲ႔ တစ္ခါလြမ္းခဲ႔ဖူးတဲ႔(ငါ)
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အတြက္သာ မ်က္ႏွာပန္းမလွခဲ႔ရင္
လက္သီးႏွစ္ဆုပ္စာ အလြမ္းေတြကို
ကုလားအုတ္တစ္ေကာင္လို (ဘို႔)ထဲ သိုေလွာင္ရင္း
ပထမ + (ဒုတိယ)ေနာက္ဆံုး =
တစ္ဘဝစာ လြမ္းပစ္လိုက္မယ္။
-------------------
အိမ္ေဝးသူ(KZ)
No comments:
Post a Comment