အသက္ႀကီးလာေလ
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ နည္းလာေလပဲ။
x
သိပ္ငယ္လြန္းတဲ့အခါတုန္းက
ေပ်ာ္ခ်င္သလို ေပ်ာ္လို႔ရတယ္။
ေအာ္ငိုခ်င္သလို ေအာ္ငိုလို႔ရတယ္။
ဟန္ေဆာင္စရာမလိုဘဲ
လုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္လို႔ရတယ္။
(ဘယ္သူမွ စိတ္မဆိုးတတ္ၾကဘူး)
x
အရြယ္အသင့္အတင့္ ျဖစ္လာေတာ့
ေပ်ာ္စရာလည္း သိပ္မေပ်ာ္ရေတာ့ဘူး။
ေအာ္ငိုခ်င္တုိင္လည္း ငိုလို႔မရေတာ့ဘူး။
ဟန္ေဆာင္မွဳ အနည္းအက်ဥ္း ရွိမွသာ
ဘဝက အထိုက္အေလ်ာက္ ခရီးေပါက္တယ္။
(သင့္၊မသင့္ဆိုတာေတြက ေနရာ..ရလာတယ္)
x
ေဟာ...
အခုအရြယ္က်ေတာ့ ပိုဆိုးသြားၿပီ။
ထိန္းခ်ဳပ္မွဳေတြ မ်ားလာတယ္။
ဟန္ေဆာင္မွဳေတြ တိုးလာတယ္။
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြကလည္း
အလိုအေလ်ာက္ လမ္းပိတ္လာတယ္။
x
ဥပမာ...။
ကိုယ့္အရြယ္ေၾကာင့္ မဝတ္ရတာေတြ၊
ကိုယ့္အသက္ေၾကာင့္ မစားရတာေတြ၊
ကိုယ့္က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ေရွာင္ရွားရတာေတြ၊
ကိုယ့္အေျခအေနေၾကာင့္ မလုပ္သင့္တာေတြ၊
အစရွိသျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ
ကန္႔သတ္လာတယ္၊ က်ဥ္းလာတယ္၊ နည္းလာတယ္။
x
ေသခ်ာတယ္။
အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ်
စဥ္းစားေတြးေတာႏိုင္စြမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားပါေစ၊
လုပ္ႏိုင္စြမ္းအားေတြ ဘယ္ေလာက္က်ယ္ျပန္႔ေနပါေစ၊
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြကေတာ့ နည္းသထက္နည္းလာတယ္။
-------------------
အိမ္ေဝးသူ(KZ)
-------------------
အိမ္ေဝးသူ(KZ)
-------------------
No comments:
Post a Comment